مهرماه ۱۴۰۰ بود که در نامه ای به دکتر احمد توکلی بدلیل دفاع ایشان از انتصاب اقای حسین قربانزاده به عنوان رییس سازمان خصوصی سازی اعتراض کردم و نوشتم “آقای حسین قربان زاده تخصص های مرتبط با حوزه خصوصی سازی را ندارند . ایشان حقوق خوانده و مطبوعاتی بوده اند در حالیکه فعالیت های مرتبط این حوزه، اقتصاد و صنعت است” و ایشان ضمن اظهار لطف، در مطلبی مفصل نقد بنده را رد نموده و حتی سابقه مطبوعاتی ایشان را نقطه قوت این انتصاب دانستند.
حدود یکسال بعد و در آبان ۱۴۰۱ دکتر توکلی در نامه ای مفصل خطاب به آقای دکتر رییسی از عملکرد این سازمان گله کردند و با ذکر مصادیق متعدد نوشتند” متأسفانه شاهد هستیم که سازمان خصوصی سازی در دولت شما، در همین مدت کوتاه، بطور آشکار، مرتکب اقداماتی غیر قانونی و غیر انقلابی و ضد منافع مردم شده است.”
دو سه روز پیش شایعه شد که اقای قربانزاده از سازمان خصوصی سازی رفتنی اند و جانشین وزیر اقتصاد شده اند!!!! و امروز خبر آمد که رفتند و مشاور وزیر شدند. هدف از این یادداشت نه خوشحالی از تحقق پیش بینی بنده است و نه به رخ کشیدن اشتباهات دوستان،بلکه تاکید بر محدود بودن فرصت خدمت به مردم است و لزوم بکارگیری مدیران با برنامه تحول گرا است.
خدا را شاکرم که شخص آقای دکتر رییسی و برخی از مدیران ایشان،با ارزیابی عملکرد،بدون تعارف مدیران خود را پایش می کنند ولی آنچه مهم است تحول در شیوه مدیریت است وگرنه تداوم روش های قبلی ، نتیجه ای جز چرخیدن درب بر همان پاشنه قبلی نخواهد داشت.
