بازخوانی یادداشت ۹دی ۱۳۹۷
«چه زمانی 9 دی اقتصادی فرا می رسد؟
از خاکریز راهبرد اقتصاد مقاومتی تا نبرد تن به تن اقتصادی»
چندمین سال بود که 9 دی- روز بصیرت- را پاس داشتیم.
سنتی شده است مانند 22 بهمن،روز قدس و13 آبان.
وجه اشتراک همه آنها این است که رویدادهای سیاسی هستند
که البته تاثیرات فرهنگی،علمی ،اقتصادی و نظامی هم داشته اند.
اما تاریخ 40 ساله انقلاب رویدادهای اقتصادی کم دارد.
رویدادی که حکایت استقلال اقتصادی ایران باشد:
“نوید جاری شدن سرچشمه های زلال عدالت و رفاه اجتماعی ” و
“حکایت از درست هزینه شدن روزانه یکی، دو میلیون بشکه نفت 50 تا 120 دلاری !”
آی مسئولین !
باور کنید ملت ما زیاده خواه نیستند، نه خیر!مردم پای نظام و انقلاب ایستاده اند.
فکر نکنید فقط جوان داده اند ،نه زندگی کوپنی را هم تجربه کرده اند!
تا آنجا با تحریم ها ساخته اند ،که حتی در صف سبد مواد غذایی نیز ایستاده اند!
آی مسئولین می فهمید چه می گویم!
می فهمید در صف سبد مواد غذایی ایستادن یعنی چه؟
آی مسئولین !
می دانید شرمنده دخترشان شده اند ،نه فقط برای خرید جهیزیه بلکه برای خرید یک کیف و دفتر !
می دانید رخساره شان سرخ شده است، نه برای تامین مایه کسب و کار پسرشان بلکه برای پول توجیبی او!
حکایت درد و دل های زن و شوهری را نگو و نپرس که مستور است در نگاه چشمانشان!
آی مسئولین !
این مردم ،فقط شاهد جانبازان دفاع مقدس و مدافعین حرم و امنیت نبوده اند ،نه
شاهد بدقولی ها و شعارهای مسولین جورواجور از اصلاح طلب و اصولگرا بوده اند.
همه رنگش را دیده اند از بنفش تا زرد و از قرمز تا آبی و حتی تکرار تکرار رنگ ها
خدایا!
باردیگر آقا هشدار داده اند برای تابستان سال آینده!
می دانید این یعنی چه!
یعنی از خاکریز راهبرد اقتصاد مقاومتی ، رسیده ایم به نبرد تن به تن اقتصادی
رسیده ایم به اصلاح معیشت مردم در بودجه 98 آن هم به امر آقا!
یعنی آش بودجه آنقدر شور بوده که نیاورده گفتند ” اصلاحش کنید”!
ایکاش در چهلمین سال انقلاب
آقایان خاتمی و احمدی نژاد و روحانی به جای پیغام و پسغام برای مردم ، از بی تدبیری های اقتصادی شان می گفتند!
آقایان کروبی و ناطق نوری و حداد عادل و لاریجانی از کم کاری نظارتی و پا گرفتن اقازاده ها می گفتند!
حضرات یزدی و لاریجانی می گفتند که چرا بعضی ها آنقدر دانه درشت شدند که دار عدالت وزنشان را تحمل نمی کند!
خدا رحمت کند دو هاشمی رفسنجانی و شاهرودی را ……….. ایکاش آن ها هم حرف می زدند.
و اما جملات آخر
ان شاالله یک ماه دیگر چهلمین سال انقلاب را جشن می گیریم به کوری چشم دشمنان
ولی ایکاش !
هر چه زودتر جشن اقتصادی هم می گرفتیم ، و این بار نه با اروپایی ها و آمریکایی ها و برجام!
بلکه با کشاورزان و دامپروران پیر و جوان
به شکرانه خودکفایی گندم و برنج و ذرت و گوشت و …
با پسران غیور و دختران عفیف و باحیای کشورمان در جشن ازدواجشان
به شکرانه چرخیدن چرخ صنعت و کارخانه ها و سانتریفوژهایمان همه با هم
ایکاش!
اقازاده ها هم در این جشن مشعوف بودند از هنر صادرات شان و نه خیانت واردات
به امید خدابیامرزی گفتن فرزندان و نوادگان مان
